Wilde rijst wordt vaak aangeraden als ‘gezonder’ alternatief voor witte rijst. Hoe zit dat eigenlijk? Wat is het verschil tussen de twee en sinds wanneer past witte rijst niet meer in ons dieet?
Koolhydraten hebben het de laatste jaren zwaar te verduren gehad. Terwijl ze met pek en veren uit menig dieet werden gegooid, werden de alternatieven steeds populairder. Hoewel wilde rijst en witte rijst vergelijkbare namen hebben, zitten er grote verschillen tussen de twee. Het belangrijkste verschil? Wilde rijst blijkt helemaal geen rijst te zijn…
Wilde rijst is geen rijst
Dat zit zo: wilde rijst is een watergras afkomstig uit Noord-Amerika en China. Het zijn lange bruine zaden van een grassoort waarvan de stengels wel twee meter lang kunnen worden. Het gewas komt uit de Zizaniaceae-familie en groeit in ondiepe wateren zoals meren, rivieren en de randen van moerassen. Honderden jaren geleden oogstte de inheemse bevolking van het huidige Amerika het watergras voor het eerst en gebruikte het voor consumptie.
Vanuit kano’s oogstten ze de zaden door er met lange houten stokken tegen te slaan. De rijpe zaadjes van de wilde rijst werden opgevangen en in de kano gegooid. Het graan kreeg door de jaren heen een belangrijke culturele en religieuze betekenis. Het was zo belangrijk dat sommige stammen het de naam manomin (heilig graan) gaven.
Van pandan tot basmati: de verschillende rijstsoorten ontrafeld
Voedingsstoffen in de gewassen
Wilde rijst is een stuk voedzamer dan de meeste rijstsoorten. Het heeft een veel hoger eiwitgehalte, bevat meer vezels en kent verschillende vitaminen en mineralen. In het watergras vind je foliumzuur, magnesium, fosfor, zink en vitamine B6.
Witte rijst daarentegen zit vooral bomvol koolhydraten en levert veel energie op. Witte rijst is het meest verfijnde en verwerkte type, waarbij de zemelen en kiemen worden verwijderd. Hierdoor bevat het minder voedingsstoffen dan bijvoorbeeld bruine rijst, die nog steeds de zemel- en kiemlagen bevat, waardoor het rijker is aan vezels en vitamines. Wilde rijst en witte rijst bevatten dezelfde mineralen, al is dat bij witte rijst aanzienlijk minder.
Smaakverschillen wilde rijst en witte rijst
Wilde rijst heeft een stevige textuur en een nootachtige smaak. Het gewas wordt vaak gemengd met andere granen of rijstsoorten om een unieke smaak en textuur te creëren in verschillende gerechten.
Het bereiden van wilde rijst is niet vergelijkbaar met het koken van witte rijst. De graansoort moet veel langer koken dan witte rijst. Daarom wordt het vaak 2 uur in de week gelegd voor gebruik – net als bij bonen – waarna het gekookt wordt in een pan.
Meer kookinspiratie:
(Except for the headline, this story has not been edited by PostX News and is published from a syndicated feed.)