Culy ontdekt: hoe een Nederlandse teler het hele peperalfabet in de polder kweekt

Bij het Nederlandse Westlandpeppers telen ze pepers in alle soorten en maten. Culy kreeg een inkijkje in de verscholen peperhemel en ontdekte al snel dat er nog veel, héél veel te ontdekken valt binnen de wereld van de pepers.

Westlandpeppers in Zuid-Holland

Wie weleens met de auto door het Zuid-Hollandse De Lier rijdt, kent de ontelbare kassen die langs je venster voorbijflitsen. In een aantal van die glazen gebouwen gebeurt iets bijzonders. Iets dat vanaf de snelweg onmogelijk is om te aanschouwen of überhaupt te raden. Tot zover het oog reikt groeien daar namelijk in tientallen rijen achter elkaar duizenden en duizenden pepers, waarvan je de meeste soorten waarschijnlijk niet eens kent.

Van Hollandse teler naar peperimperium

Het zijn de kassen van het Nederlandse Westlandpeppers die als glazen fabrieken, precies zoals Ronald Dahl het zou optekenen, boven de weilanden uittorenen. Hierbinnen vind je dingen die je nooit eerder zag of alleen kende van recepten uit verre landen. Westlandpeppers produceert daar namelijk exotische pepers die in Nederland tot nu niet – of heel erg moeilijk – verkrijgbaar waren.

Het is een familiebedrijf dat in 1930 werd opgericht. Toentertijd waren het vooral druiven, perziken, prei en bloemkolen die uit de Zuid-Hollandse grond kwamen. Een typisch gevalletje ‘u vraagt, wij draaien’, want de Nederlandse markt wilde herkenbare, ‘Hollandse’ groentes en fruit. Inmiddels is die tijd veranderd en staat er een vierde generatie aan het roer die het gaspedaal (en het hittepedaal…) flink intrapt.

Alle pepers die je kunt bedenken

In een kleine eeuw zijn de pepertelers – waar gedurende de tijd de focus naartoe is gegaan – altijd met hun tijd meegegaan en misschien wel op zichzelf vooruit gaan lopen. Westlanpeppers produceert inmiddels namelijk zo’n beetje alle soorten uit het peperalfabet. Wat ooit begon met het telen van de alombekene Spaanse rode peper en wat paprika’s, is inmiddels uitgegroeid tot een bedrijf waarbij 8,6(!) hectare aan pepers wordt geteeld.

De Willy Wonka van de pepertelers

We worden vandaag bij de hand genomen door Bram Kloosterman (chef webshop), die ons als een soort Willy Wonka door ‘zijn’ peperfabriek leidt. Hij vertelt ons letterlijk in geuren en kleuren alles over de pepers. “Hier, proef dit eens”, zegt hij terwijl hij wat bladeren opzijschuift om een paar verstopte pepers te onthullen.

Het zijn de ‘Sweety Drops’, afkomstig uit Peru, die je zo als snack naar binnen kunt schuiven. “Verwar ze overigens niet met zijn gele dubbelganger die een paar meter verderop hangt”, waarschuwt hij. Daar hangt namelijk de duurste peper ter wereld: de net zo gele, maar extreem hete ‘Aji Charapitadie’ die als een soort rawit on steroids ontploft in je mond.

En zo gaat het eigenlijk de hele tour door, Bram die over alles wat vertelt en dingen plukt, wij die luisteren, proeven en onze tong verbranden. Zo komen in sneltreinvaart de Habanero-, Pimientos de Padron-, Jalapeño- en Poblanopeper voorbij. Al die soorten groeien verspreid over verschillende afdelingen bij elkaar in de kas. De teeltwijze verschilt trouwens wel per soort. De pepers komen oorspronkelijk uit alle uithoeken van de wereld met hun eigen bijbehorende klimaat.

De internationale vlucht van Westlandpeppers

Eén ding hebben ze wel gemeen: ze groeien het beste in de hitte. En, ja: Nederlandse zomers kunnen heet zijn, maar zó heet? Gelukkig – of beter gezegd: uiteraard – lost de kas dat probleem op. Al helpt een handje van moeder natuur in het ideale scenario wel mee. Een hete zomer met een felle zon betekent hetere pepers met veel meer smaak en meer gelaagdheid in zijn spice. In de winter is Nederlandse zon overigens verre van fel genoeg om de pepers te kunnen laten groeien. Hoe je dat oplost? Ga maar eens proberen een kas warm te stoken terwijl het buiten vriest. Onmogelijk. Om nog maar te zwijgen over wat voor aanslag dat op het klimaat zou zijn…

Westlandpeppers is daardoor jaren geleden internationaal gegaan zodat ze het hele jaar door pepers en paprika’s kunnen aanbieden. In de winter halen ze hun op maat gemaakte pepers uit Spanje, Marokko en Israël waar de pepers in de pure buitenlucht, maar met simpele overkapping groeien. Puur natuur en volgens eigen visie, zoals dat ook in Nederland gebeurt.

Bestrijding van ongedierte

De pepertelers werken namelijk (bijna) niet met chemicaliën. Zo vertelt Bram dat ze gebruik maken van biologische gewasbescherming en zetten dit vanaf het begin van de teelt al preventief in. Zo bestrijden ze op natuurlijke wijzen ziektes en plagen. Pas wanneer de plaag onhoudbaar blijkt te zijn gebruiken ze chemische bestrijdingsmiddelen, omdat anders de hele oogst naar de knoppen gaat. Een van de grootste plaaggeesten van de pepers is een variant van de fruitvlieg waar nog geen natuurlijk bestrijdingsmiddel voor bestaat. Alhoewel: op dit moment wordt er iedere dag een ronde door alle kassen gemaakt met een mini-stofzuiger in de hand om alle vliegende insecten één voor één te vangen, echt waar! Who you gonna call?

Het dagelijkse Monnikenwerk zegt veel over de visie van Westlandpeppers. Dat vinden ze zelf overigens niet meer dan normaal, Sterker nog: het liefst doen ze daar zelf nog een schepje bovenop. Zo willen de telers op termijn weinig tot geen fossiele energie gebruiken en liggen zo’n beetje alle daken vol met zonnepannelen zodat in de toekomst de kassen duurzaam verwarmd kunnen worden, chapeau!

Tegen voedselverspilling

Ook leuk: er zijn best wel wat ‘buitenbeentjes’ te vinden in de kassen. Pepers die niet aan het schoonheidsideaal voldoen worden omgetoverd tot een heel nieuw product. Zo maakt Westlandpeppers in samenwerking met Katinka Lansink Dodero (de voorvechter voor de Peruaanse keuken in Nederland) de Aji Amarillo Paste.

Dit goudgele goedje is één van de belangrijkste ingrediënten van de Peruaanse keuken en vind je daar overal terug. De pepers worden ook wel het gele goud van de Peruaanse keuken genoemd en zitten in diverse bereidingen van ceviche. De pasta is inmiddels uitgegroeid tot pure hardloper en wordt zelfs gebruikt in de keuken van restaurant RIJKS*. Dat chef Joris Bijdendijk graag aan de slag gaat met dit soort producten snappen we wel; er valt immers nog meer dan genoeg te ontdekken.

Meer inspiratieartikelen: